4.2 “Op locatie zien we cliënten in hun eigen omgeving”.
De nauwere samenwerking tussen de verpleegkundigen en de AVG-praktijk komt ten goede aan de kwaliteit van de zorg. Locatieverpleegkundige Carola Post en Mirjam van der Veen, praktijkondersteuner van de AVG-praktijk zijn het daar beiden over eens. Natuurlijk, de onderlinge afstemming kan op sommige punten beter en het zou mooi zijn als er meer grote zorglocaties bij betrokken kunnen worden, maar de eerste stappen om nauwer samen te werken, zijn veelbelovend.
Carola Post werkt nu bijna een jaar als verpleegkundige op locatie Beethovenlaan. Op deze locatie wonen cliënten met een lichamelijke beperking, verstandelijke beperking en niet-aangeboren hersenletsel. Het is haar taak om de dagelijkse zorg te coördineren, de verpleegkundige handelingen uit te voeren en begeleiders te scholen op sommige handelingen. Mirjam van der Veen werkt als praktijkondersteuner bij de AVG-praktijk van Gors. Deze praktijk richt zich met name op cliënten die bekend zijn met een syndroom, ouder wordende cliënten en cliënten die bepaalde medicatie gebruiken, zoals antidepressiva of antipsychotica. Carola legt uit dat onderlinge afstemming soms nodig is. “De cliënten hebben ook allemaal een huisarts. Als iemand een blaasontsteking heeft, is het vanzelfsprekend dat dit voor de huisarts is. Soms is dat minder duidelijk, bijvoorbeeld als sprake is van syndroom-gerelateerde klachten. Toen ik net gestart was, had ik te maken met een ingewikkelde casus. Daarvoor had ik veelvuldig contact met de arts-VG. Zo merkten we dat gestructureerd contact belangrijk is. In de zin van: wie doet wat en wat heb je van elkaar nodig?”
Spreekuur op locatie organiseren
Die ervaring brengt de medewerkers van de AVG-praktijk op het idee om dichter op de locaties te gaan werken, bijvoorbeeld door om de zoveel tijd een spreekuur op locatie te organiseren. Dit gebeurt inmiddels bij een aantal locaties, maar het is steeds passen en meten met de werktijden van de verpleegkundigen en de beperkte tijd die de artsen-VG hebben. Naast de Beethovenlaan in Goes, gaat de arts-VG periodiek naar Zierikzee, waar gebruik wordt gemaakt van een huisartsenpraktijk. Ook op de Populierenstraat heeft de arts-VG af en toe spreekuur. “Op de Beethovenlaan, maar ook in de Populierenstraat, zien we de cliënten in hun eigen omgeving”, vertelt Mirjam. “Dat geeft ons een beter beeld van de cliënt. Het spreekt voor zich dat het ook voor de begeleiders fijn is, dat we naar de locatie toe komen. Het is namelijk best een gedoe om met cliënten naar de AVG-praktijk in Goes te komen.”
Betere en directere zorg
Carola legt uit dat de consulten op de Beethovenlaan in goed overleg worden voorbereid, vanzelfsprekend in nauw overleg met de arts-VG en de praktijkondersteuner. “Bij mij op locatie merk ik dat cliënten het erg fijn vinden, dat ik bij de consulten aanwezig ben. Natuurlijk kunnen zij daar zelf hun verhaal doen. Soms doe ik niets meer dan luisteren naar het gesprek tussen arts en cliënt, maar ook dat is waardevol. Ik weet daardoor direct welke afspraken gemaakt zijn en kan, waar nodig, direct actie ondernemen.” In de ogen van zowel Mirjam als Carola komt deze manier van werken de zorg ten goede. “De lijnen tussen de arts-VG en verpleegkundige zijn hiermee een stuk korter”, legt Mirjam uit. “Dat schakelt een stuk makkelijker. We weten elkaar beter te vinden en kunnen daardoor ook sneller reageren als zich iets voordoet. Daarmee kunnen we ‘erger’ voorkomen. Prettig is ook dat verpleegkundigen deze materie beter onder de knie hebben dan begeleiders. Daardoor weten we ook dat een en ander goed wordt opgepakt.”
Nog enkele verbeterpunten
Hoe enthousiast Mirjam en Carola ook zijn, ze zijn zich er van bewust dat er verbeteringen mogelijk zijn. Zo stippen ze aan dat de artsen-VG en de verpleegkundigen in andere dossiers werken. Carola: “Ik heb geen inzage in het medisch dossier van cliënten en ik rapporteer zelf in een ander rapportageblad. Hierdoor komt het voor dat ik niet de juiste terugkoppeling krijg. Zo missen we over en weer soms informatie.” Verder zou het fijn zijn als deze werkwijze ook op andere, grotere zorglocaties zou kunnen worden geïntroduceerd. “In het verpleegkundigenoverleg merk ik dat collega’s dit wenselijk vinden.” Mirjam wijst erop dat recent wel een ‘spreekhalfuur’ is geïntroduceerd. “Dit betekent dat de verpleegkundigen en een arts-VG via Teams samenkomen om inhoudelijke zaken te bespreken en de onderlinge samenwerking. Soms wordt naar aanleiding daarvan afgesproken om later nog even contact te hebben over een specifieke casus. Ook zo worden de lijnen korter en de kwaliteit van de zorg beter.”